علامه امینی، (عبدالحسین بن احمد بن نجفقلی امین الشرع تبریزی) شاخص ترین چهره در مباحث مربوط به غدیر و امامت در دوران متأخر جهان تشیع است. وی سال ۱۳۲۰ هجری قمری در تبریز به دنیا آمد و در ۲۸ ربیع الثانی ۱۳۹۰ هجری قمری یا ۱۲ تیر ۱۳۴۹ شمسی در تهران درگذشت و در نجف اشرف، در کتابخانه ای که خود بنیاد نهاده بود، به خاک سپرده شد.
علامه امینی دانشمندی بزرگ بود که در تبریز تحصیل کرد و بعد از نیل به درجه اجتهاد، راهی نجف شد و در آنجا دست به تألیف آثاری از جمله اثر جاویدان خود «الغدیر» زد و برای نگاشتن این کتاب بزرگ، چنان تلاش علمی وسیعی کرد که مایه تعجب و حیرت دانشمندان عصر خود در مذاهب مختلف، گردید. وی با سفرهای متعدد و مطالعه دقیق کتابهای چاپی و خطی بسیار زیاد در کتابخانه های مختلف جهان اسلام الغدیر را نگاشت و به مباحث اعتقادی شیعه جانی تازه بخشید و در احتجاج ها و تألیفات اعتقادی شیعی پس از خود، اثرگذاری زیادی داشت. الغدیر نقطه عطفی در تدوین و ارائه ادله اعتقادی شیعه در خصوص امامت و خلافت و جانشینی امیرالمؤمنین علیه السلام بود.