بسم الله الرحمن الرحیم

حضرت آقا حاج شیخ محمدرضا جعفری دامت برکاته.
بعرض عالی میرساند صحت و سلامت آن سرور را همیشه خواستارم. امید آنکه ملالی نداشته باشید. حال این مخلص را جویا باشید بحمد الله مزاجاً ملالی نیست و بسیار جای سرکار خالی است. علاوه بر اخلاص من و لطف شما و تماس زیادتر چند ماه اخیر و امثال ذلک چون کتابهای شما را به منزل خودم منتقل کرده ام و مقداری از آنچه محل حاجت و ضرورت روزانه بوده در اختیار است و شب و روز محل مراجعه است و آثار شما در دست است، اینست که بالاستمرار در یاد شما هستیم. تلگراف حضرتعالی رسید، جواب دادم، لابد رسیده است بآدرس سرای اقبال 17 جواب دادم. بهر حال از لطف شما خیلی متشکرم گرچه استخاره ای که حاج آقای روحانی برای ماندن شما در تهران گرفته بودند بسیار خوب بود و آیه سبع بقرات سمان یأکلهن سبع عجاف بود و اگر هفت سال ریاضت بکشید به بالاترین مقام نائل می شوید ولی اگر برای شما فراهم است و تشریف بیاورید مأنوس می شویم خدمتتان و استفاده می کنیم، مخصوصاً اگر از سفر مجهول المآل یابان صرف نظر شود که زودتر درک حضور شود. نمیدانم تشخیص شما درباره ماندن چیست، والشاهد یری ما لا یراه الغائب. والسلام.

عبدالعزیز طباطبائی